هدف اصلی Cloud صرفه جویی سرمایه کاری و مصرف انرژی می‌باشد. به این صورت که سرویس‌های حیاتی IT (سرویس وب، پست الکترونیک و ...) می‌توانند از سازمان مدیریت خارج گردند. ارایه سرویس Cloud در سه حوزه Infrastructure-as-a-Service) IaaS،(Software-as-a-Service) SaaS) و Platform-as-a- Service) PaaS) صورت می‌پذیرند.

انواع ابر و مفهوم هر یک

ابرها به شکل کلی در یکی از دو دسته‌بندی اصلی زیرساخت یا سرویس قرار می‌گیرند. از منظر زیرساختی، چهار دسته‌بندی متفاوت وجود دارد که به شرح زیر هستند.

ابر خصوصی(Private cloud):

ابر خصوصی به منظور استفاده‌ی یک واحد یا سازمان ایجاد شده و مختص خدمت‌رسانی به نیازهای همان واحد یا سازمان می‌ماند. البته با وجود این مساله، ابر همچنان باید در خارج از موسسه و در فضای مخصوص دیتاسنتر باقی بماند تا مفهوم ابر به آن اطلاق شود. مدیریت یک ابر خصوصی می‌تواند به شیوه‌ی داخلی (توسط واحدی که از این ابر استفاده می‌کند) یا توسط شخص یا مرکز ثالث (که ابر را برای واحد مذکور مدیریت خواهد کرد) صورت پذیرد.

ابر عمومی(Public cloud):

پر واضح است که ابرهای عمومی برای استفاده‌ی عموم افراد در دسترس قرار دارند. از منظر ساختاری، تفاوت به خصوصی بجز در ارائه دسترسی به اشخاصی که امکان استفاده از این سرویس‌ها را دارند میان ابر خصوصی و عمومی وجود ندارد. یک مثال محبوب از ابر عمومی می‌تواند سرویس شناخته شده‌ی دراپ‌باکس باشد.

ابر آمیخته (هیبریدی-Hybrid cloud):

زمانی که یک ارائه کننده‌ی خدمات ابری، هم سرویس عمومی و هم خصوصی ابری را ارائه کند، آنچه با آن مواجه هستیم را ابر آمیخته نام خواهیم نهاد. چنین رخدادی برای نمونه زمانی اتفاق می‌افتد که دو ابر جدا از یکدیگر، برای اشتراک عملکردها به یکدیگر پیوسته یا زمانی که یک کمپانی بخصوص، به تکامل و گسترش سیستم‌های خود به منظور ارائه‌ی سرویس‌های جدید می‌پردازد.

ابر اجتماعی(Community cloud):

زمانی که یک ابر خصوصی در میان چند واحد یا سازمان به اشتراک گذاشته شود، به یک ابر اجتماعی (کامیونیتی) تبدیل خواهد شد. اگر بخواهیم از زاویه‌ی دیگری به این گزینه بنگریم، ابر اجتماعی در حقیقت یک ابر شبه‌عمومی است که به چند سازمان یا واحد بخصوص محدود شده است.

از منظر طبقه‌بندی مبتنی بر سرویس، سه دسته‌ی کلی در حال حاضر وجود دارد که با توسعه و تحول روزافزون ابرها هر روز به زیرمجموعه‌های آن افزوده می‌شود.

زیرساخت بعنوان سرویس (IaaS):

زمانی که سرویس ارائه شده توسط کلود در برگیرنده‌ی منابع پردازشی نظیر سخت‌افزار سرور، پهنای باند شبکه، یا سیستم‌های بالانس بار باشد، در چنین حالتی گفته می‌شود که این ابر ارائه کننده‌ی زیرساخت است. یک نمونه‌ی شناخته شده از این نوع، سرویس‌های وب آمازون است.

پلتفرم بعنوان سرویس (PaaS):

هنگامی که یک ابر، به ارائه‌ی محیطی می‌پردازد که کاربران می‌توانند از آن به منظور توسعه‌ی نرم‌افزاری بهره ببرند، آنچه ارائه شده را پلتفرم می‌نامیم. چنین سرویسی برای کاربرانی که قصد دارند تنها بر روی توسعه‌ی حقیقی برنامه تمرکز کرده و مجبور نباشند بار سنگین مدیریت و پیکربندی مسائل سخت‌افزاری و نرم‌افزاری سیستم میزبان را که موجب فعالیت ابر می‌شود بر دوش بکشند بسیار مناسب است.

نرم‌افزار بعنوان سرویس (SaaS):

در این دسته که متداول‌ترین مورد محسوب می‌شود، سرویس ارائه شده توسط ابر، مبتنی بر اعطای دسترسی به کاربران عمومی به نرم‌افزارها و برنامه‌هایی است که بر روی آن ابر منزل گزیده‌اند. نمونه‌های مطرح این دسته را می‌توان با نام‌هایی نظیر جیمیل، بیس‌کمپ و نت‌فلیکس یادآور شد.

شرکت پیوند آزاد IaaS را برای شرکت‌ها پیاده سازی می‌نماید و آن شرکت خود می‌تواند به عنوان یک سرویس دهنده Cloud فعالیت نماید. هدف این بستر آماده کردن سرورهای مورد نیاز سازمان‌ها به صورت فیزیکی یا مجازی می‌باشد. در اغلب اوقات سرویس‌های اضافی نیز همراه با IaaS ارائه می‌شود که VMware vCloud Director نمونه‌ای از آن می‌باشد.